free time..

Tο Νο 12!
Για κείνον είναι το Νο 12,για μένα το Νο 8.Ο λόγος για το τελευταίο μυθιστόρημα του πολυαγαπημένου μου συγγραφέα Πάουλο Κοέλο.Και τί σημαίνουν τα νούμερα?Πολύ απλά,είναι το 8ο, από τα 12 μυθιστορήματά του, που διαβάζω.
Το τί σημαίνει αυτός ο λογοτέχνης για μένα δε ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω.Η γραφή του,τόσο μεστή και ουσιαστική,με ταξιδεύει πάντα,στους τόπους που περιγράφει.Από τη Βραζιλία ως την άγρια έρημο,πάντα μα πάντα νιώθω μαζι με τον ήρωα.Πολλά έχω ακούσει για τα βιβλία του,αλλά δε νομίζω πως οποιος τα διαβάσει θα μετανιώσει έστω κι ένα λεπτό χρόνου που ξόδεψε για να το κάνει.Αυτό όμως που μ'αρέσει κυριως είναι πως μυεί τον αναγνώστη κάθε φορά σε κάτι καινούριο,με τόσο ανάλαφρο όμως τρόπο,που σε κάνει να θες να μάθεις χωρίς να βαριέσαι!
Έχοντας λοιπόν διαβάσει και λατρέψει τον "Αλχημιστή",τα "Έντεκα λεπτά",το "Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα",τη "Ζαχίρ",τη "Μπρίντα",τη "Μάγισσα του Πορτομπέλο" και το "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει",αγόρασα αμέσως με την κυκλοφορία του το "Ο νικητής είναι μόνος" κι ήρθε η ώρα τώρα,σε μια σημαντική στιγμή της ζωής μου,έχοντας ανάγκη από πνευματικά ταξίδια,να το διαβάσω,κι είπα να σας το παρουσιάσω.Η αλήθεια είναι ότι πριν λίγο καιρό,όταν το αγόρασα,το ξεκίνησα λιγάκι,αλλά τώρα είναι η στιγμή που θα το διαβάσω,με όλη μου την ψυχή..
"Το βιβλίο "Ο νικητής είναι μόνος" είναι γεμάτο βαθυστόχαστες σκέψεις για την προσωπική δύναμη και τα αθώα όνειρα που χειραγωγούνται ή καταστρέφονται από την επιτυχία.Εκτιλύσσεται σε μια μέρα,στον κόσμο της μόδας και του κινηματογράφου,στο Φεστιβάλ των Καννών.Είναι η ιστορία του Ιγκόρ,πετυχημένου Ρώσου επιχειρηματία,διατεθειμένου να φτάσει στα πιο σκοτεινά άκρα,προκειμένου να ξανακερδίσει το χαμένο έρωτά του,την πρώην γυναίκα του,την Εύα.Καθώς πάντα πίστευε ότι η ζωή του μαζί της ήταν μέρος ενός θεικού σχεδίου,της είχε πει ότι θα κατέστρεφε κόσμους ολόκληρους για να της ξαναφέρει κοντά του,αν ποτέ την έχανε.Όπως εκτυλίσσεται η ιστορία κι εκτροχιάζεται η ηθική,στην επιφάνεια έρχεται η πάλη μεταξύ μιας δύναμης του κακού και της κοινωνίας.
Στο δωδέκατο μυθιστόρημά του,ο Paulo Koelho υφαίνει επιδέξια τις ιστορίες των ηρώων του και ζωγραφίζει τη συναρπαστική εικόνα ενός κόσμου στον οποίο κυριαρχεί η πολυτέλεια και η υπερβολή,δείχνοντάς μας τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει η εμμονή με τη φήμη".
Αν είστε λοιπόν κάποιος από τους λίγους που δεν έχουν γνωρίσει το δικό μας αγαπημένο λογοτέχνη,κάντε το.Δε θα μετανιώσετε,παρά μόνο για το χρόνο που χάσατε μέχρι το ταξίδι..!